Στην ιδιοπαθή γυναικομαστία τα αίτια σχετίζονται με διάφορες ορμονικές διαταραχές που δημιουργούνται ανάμεσα στα οιστρογόνα (που στην περίπτωση της γυναικομαστίας υπερτερούν) και τα ανδρογόνα.

Γυναικομαστία μπορεί να εμφανιστεί τόσο στην εφηβεία όσο και αργότερα.

Επιπλέον αιτίες που παίζουν ρόλο είναι η παχυσαρκία, οι διαταραχές του θυρεοειδούς, διάφορα φάρμακα, χρόνιες παθήσεις, διάφορα σύνδρομα κ.ά.

Η γυναικομαστία δεν ενέχει κανέναν κίνδυνο για τη συνολική υγεία του άνδρα, ωστόσο δεν είναι σπάνιο να εμφανίζεται σαν συνέπεια μερικών ασθενειών, όπως είναι η κίρρωση του ήπατος ή η νεφρική ανεπάρκεια.

Οι περισσότερες συνέπειες από την κατάσταση αυτή είναι κυρίως ψυχολογικές. Η ντροπή, η αμηχανία, η ανασφάλεια, η μείωση του ανδρισμού.

Η γυναικομαστία μπορεί να εμφανιστεί στον άνδρα ως μικρή ή μεγάλη διόγκωση, χωρίς περίσσεια δέρματος, ή ως μεγάλη διόγκωση με περίσσεια δέρματος, που αποτελεί και το μεγαλύτερο αντιαισθητικό πρόβλημα.

Η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και η θεραπεία εκλογής είναι η λιποαναρρόφηση, με η χωρίς αφαίρεση του μαζικού αδένα.

Συνήθως όταν χρειάζεται αφαίρεση του μαζικού αδένα γίνεται μια ημικυκλική τομή στο κάτω μέρος της θηλής και από εκεί αφαιρείται ο μαζικός αδένας. Κατόπιν γίνεται λιποαναρρόφηση για να ομαλοποιηθεί το θωρακικό τοίχωμα.

Όταν υπάρχει μεγάλη χαλάρωση του δέρματος πραγματοποιείται μία κυκλική τομή γύρω από τη θηλή και γίνεται περιθηλαία αφαίρεση του δέρματος και σύσφιξη.

Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία ή μέθη και η παραμονή στην κλινική είναι για μερικές ώρες. Μετά την επέμβαση, ο ασθενής φοράει ένα πιεστικό γιλέκο για ένα μήνα για να περιοριστεί το οίδημα.

Ο πόνος είναι πολύ ήπιος και αντιμετωπίζεται με ήπια παυσίπονα. Αρχικά υπάρχει ένα οίδημα στο θωρακικό τοίχωμα το οποίο υποχωρεί μετά από μερικές εβδομάδες.