Προκαλείται από τα μικρόβια που είναι προσκολλημένα στην επιφάνεια των δοντιών όταν δεν βουρτσίζονται σωστά. Τα μικρόβια μεταβολίζουν τους υδατάνθρακες που προσλαμβάνονται από τις τροφές και παράγουν οξέα, τα οποία σταδιακά καταστρέφουν την αδαμαντίνη (σμάλτο) και στη συνέχεια ολόκληρο το δόντι. Η τερηδόνα δεν είναι κληρονομική νόσος. Οφείλεται κατά κύριο λόγο στις μεγάλες ποσότητες υδατανθράκων και ζάχαρης που προσλαμβάνει το παιδί από μικρή ηλικία αλλά και στον ελλιπή καθαρισμό των δοντιών, κυρίως το βράδυ. Αποφύγετε τη χρήση πιπίλας βουτηγμένης σε ζάχαρη ή μέλι, τη χρήση μπιμπερό ως τρόπου βραδινής χαλάρωσης, μειώστε τη ζάχαρη και καθιερώστε το καθημερινό πλύσιμο των δοντιών.

Προκαλείται, όπως και η τερηδόνα, από τη μικροβιακή πλάκα που παραμένει επάνω στην επιφάνεια των δοντιών. Τα μικρόβια στη συνέχεια μεταφέρονται από το δόντι στα ούλα μέσω της επαφής τους και προκαλούν τοπικά φλεγμονή. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι η αιμορραγία των ούλων κατά το βούρτσισμα, διόγκωση και ερυθρότητα των ούλων γύρω από το δόντι που νοσεί, πόνος και κακοσμία του στόματος. Το καθημερινό βούρτσισμα, η χρήση στοματικού διαλύματος (κατόπιν οδηγίας του παιδοδοντιάτρου) και το οδοντικό βουρτσάκι ή το νήμα είναι οι βασικοί σύμμαχοι των παιδιών ενάντια στην ουλίτιδα.